Մեկը եկել էր Ամուի մոտ խորհրդի:
- Ես փոքրիկ մարդ եմ,- սկսեց նա,- և վատ ժամանակներ են սկսվել այնպիսինների համար, ինչպիսին ես եմ...
Հետո եկողը կցկտուր, հակասելով ինքն իրեն, վատ ինքնազգացողություն ունեցավ կատարվածի և հանգամանքներից ելնելով,- ո՞ւր է այդ ամենը տանում:
Ամուն լսեց, հետո ժեստով կանգնեցրեց նրան:
- Քեզ մոտ և այնպիսիննները ինչպիսին դու ես, հանընդհանուր դժբախտություն է,- ասաց իմաստունը:
Մարդը գլխով արեց: Ամուն շարունակեց.
- Ոչ միայն այն, ինչի մասին խոսում ես դու: Այն, որի մասին դու վերլուծում ես հիմա:
Եվ հանդիպեց զարմացած հայացքի:

- Այնպիսին, ինչպիսին դու ես, մեծն քանակություն է: Կարելի է ասել, որ հենց դուք եք կազմում բնակչությունը: Բնակչություն՝ կազմված փոքր մարդկանցով: Հսկայական բնակչություն: Բայց փոքրիկ մարդիկ, որքան շատ էլ որ լինեն, նրանց միավորում է ևս մեկ բան: Նրանք փոքր են և իրենց ղեկավարում են մեծերը: Դուք փոքր եք, դրա համար էլ Ձեր փոխարեն որոշում կայացնում են ուրիշները: Ուղղակի փոքրերը առաջ են նետվում դեպի իշխանություն: Բայց նրանք ցույց են տալիս, ինչպե՞ս չհնազանդվել: Չէ՞ որ նրանք ուժ ունեն: Ցանկացածին էլ կարող են գնալ ու պատժել:
- Հաստատ...
- Փոփոխվում եք դուք ոչ իրադրության մեջ, իսկ դա նշանակում է փոխել իրերի դրությունը:
- Այդպես դարերից ի վեր գնում է....
- Այդ դեպքում ի՞նչ խորհուրդ կարող ես հարցնել, - ավարտեց զրույցը Ամուն:
Ալեքսանդր Բելլից

Անրի Մատիսս "Շքեղություն, հանգստություն և բավականություն"

Միհրդատ Ռոստոմի Մադաթյան