Վարդան Ոսկանյանը գրում է․

Եթե փորձենք առանձնացնել մեր հասարակության ախտերից ամենահիմնականներն, ապա դրանց շարքում առաջին տեղերից մեկը կզբաղեցնի խցկվելը։

Խցկվել խանութում կանգնած մարդկանց հերթ, մեքենայով խցկվել հերթ կանգնած կամ երթևեկելիս տարածություն պահող մեքենաների արանքը՝ հաճախ խախտելով հոծ գիծը, խցկվել դռնից, եթե նույնիսկ դիմացը կին է, խցկվել ավտոբուսում կանգնած մարդու բերանը կամ մեջքի կողմից խցկվել անձնական տարածք ու շնչել ուղիղ վզին, դեմ դիմաց խոսելիս խցկվել մարդու քիթը, խցկվել ուրիշի անձնական կյանք, խցկվել այլոց գործի մեջ և այդպես շարունակ՝ խցկվել ու խցկվել։

Բայց ամենաարգահատելին այն է, որ այս ամենը ոչ միայն համարվում է ընդունելի, այլ նաև խրախուսելի և ծայրահեղ «շուստրիության» նշան։