- Հնարավո՞ր է անաչառ դատավարությունը, - դիմեցին Ամուին:
Իմաստունը իր հերթին հարցրեց.
- Եթե ապագան ընկեր է մարդու հետ, համարի՛ր, որ նա ճիշտ չէ հակառակորդի հետ վեճում և կընդունես վերջինիս կողմը, իսկ նա հանկարծ քեզ կհամարի դավաճան, իսկ մյուսը կմտածի՝ պարտական չէ՞, արդյոք, նա քեզ:
- Լրիվ հնարավոր է:
Այդ դեպքում Ամուն տվեց երկրորդ հարցը.
- Արդյո՞ք մարդիկ չեն համարում, որ Աստված մեկի նկատմամբ ավելի ողորմած է, քան ուրիշների նկատմամբ:

- Դա ակնհայտ է,- ասացին որպես պատասխան:
- Արդյո՞ք մենք չենք մտածում, որ, ամեն դեպքում, Աստծուն կարելի է սիրաշահել՝ անելով այն, ինչը, ինչպես կարծում ենք, իր ճաշակով է:
- Անկասկած:
- Դե, եթե մենք այդ կերպով նույնիսկ կասկածում ենք Բարձրյալի օբյեկտիվությունը, ապա ի՞նչ ասել, այդ դեպքում, մարդկանց մասին:
Ալեքսանդր Բելլից

Անրի Մատիսս "Երկնագույն լուսամուտ"

Միհրդատ Ռոստոմի Մադաթյան