Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնությունում այսօր երրորդ տեղի համար խաղն է:

ՙՙԲրոնզի՚՚ համար խաղերն առանձնապես հետաքրքիր չեն եղել՝ հատկապես, երբ հանդիպել են թիմեր, երբ ընդամենն օրեր առաջ մտածել են չեմպիոնության մասին:

Ցանկացած առաջնությունում Բրազիլիայի հավաքկանի միակ հաջողությունը կարող է համարվել միայն չեմպինությունը, էլ չասած այն մասին, որ առաջնությունը հայրենիքում էր:

Բայց տանտերերի հավաքականը դարձավ այս առաջնության հակահերոսը՝ կիսաեզրափակիչում պարզապես ջախջախվելով Գերմանիայի ընտրանուն:

Բրազիլացիները համարվում էին այս առաջնության գլխավոր ֆավորիտներից մեկը, բայց արդեն խմբային փուլի Մեքսիկայի ու 1/8 եզրափակչի Չիլիի հետ հանդիպումները ցույց տվեցին, որ այս հավաքականը չեմպիոնական բարձունքի վրա չէ:

Ֆիասկոն պետք է կատարյալ լիներ ու եղավ կիսաեզրափակիչում:

Բրազիլական ֆուտբոլն անասելի ապտակ ստացավ:

Եթե նույնիսկ տանտերերն այսօր հաղթանակ տանեն, դա ոչինչ չի փոխելու. բոլորն այս աշխարհի առաջնությունը հիշելու են Բրազիլիա-Գերմանիա խաղով, որում հախուռն ֆուտբոլն ընկրկեց համակարգի դեմ:

Բրազիլիայի հավաքականի տղաների համար՝ այս խաղը հոգեբանական նշանակություն ունի. նրանք պետք է առերեսվեն իրենցից թշնամացած ֆուտբոլասերների, իրենց նվաստացրած ֆուտբոլի հետ:

Հոլանդիայի հավաքականը այս առաջնությունում հրաշալի ֆուտբոլ խաղաց ու մոտ էր չեմպիոնությանը ու միայն ֆուտբոլային վիճակախաղը նրան թույլ չտվեց խաղալ եզրափակիչում: Այսօր հոլանդացիներն ավելի մոտիվացված են: Գոնե՝ մարզական առումով:

Նրանք պետք է ապացուցեն, որ Մեսսիի թիմին պարտվել են պատահաբար ու փորձեն առաջնությունը եզրափակել չեմպիոնական խաղով:

Սուրեն Սուրենյանց