Խաչի մասին քարոզչությունը հիմարություն է թվում կորստյան ճամփին գտնվողների համար, մինչ մեզ՝ փրկության ճամփին գտնվողներիս համար դա Աստծու զորությունն է…
Եվ թեպետ հրեաները հրաշք են ուզում, իսկ հույները իմաստություն են փնտրում, մենք քարոզում ենք խաչված Քրիստոսին, որ գայթակղություն է հրեաների համար և հիմարություն՝ հեթանոսների համար, թեպետ նույն այդ հրեաների և հույների միջից կանչվածների և դարձի եկածների համար նա Քրիստոսն է՝ Աստծու զորությունը և Աստծու իմաստությունը: Արդարև, Աստծու տնօրինությունը, որ հույները հիմարություն են համարում, իմաստնագույն է, քան մարդկային որևէ իմաստություն, և Աստծու խաչը, որ հրեաները տկարություն են համարում, ավելի զորեղ է, քան մարդկային ամեն զորություն:
(Պողոս առաքյալի առաջին նամակը կորնթացիներին 1:18, 23-25)