Երբ երեխա էի, երեխայի պես էի խոսում, երեխայի պես խորհում և երեխայի պես տրամաբանում, իսկ երբ տղամարդ դարձա, երեխայական բոլոր բաները մի կողմ դրեցի։ Նույնպես էլ մենք այժմ Աստծուն տեսնում ենք աղոտ կերպով, կարծես հայելու միջից, բայց երբ ամեն բանի կատարումը գա, նրան կտեսնենք դեմառդեմ։

Այժմ միայն մասնակիորեն եմ ճանաչում Աստծուն, բայց այն ժամանակ պիտի
ճանաչեմ ամբողջապես, ճիշտ ինչպես ինքն է ճանաչում ինձ։
Այժմ, ուրեմն, կարևոր միակ բաներն են՝ հավատը, հույսը և սերը, իսկ այս երեքից մեծագույնը սերն է։
(Պողոս առաքյալի առաջին նամակը կորնթացիներին 13:11-13)