Մի քանի օր առաջ կյանքից անժամանակ հեռացավ Հայաստանի գրողների միության նախագահ Լևոն Անանյանը, մարդ, որ ամբողջ կյանքը նվիրեց լրագրությանն ու գրականությանը…
Ինչ խոսք, իր գործունեության ընթացքում իր ներդրած ավանդով միայն հարգանքի է արժանի մեր օրերի մտավորականը…Թող լույս իջնի նրա շիրիմին…
Առաջիկայում, ըստ ամենայնի, Հայաստանի գրողները ընտրելու են գրողների միության նոր նախագահին:
Որքան հիշում եմ, վերջին տարիներին տեղի ունեցած գրողների միության նախագահի ընտրություններն անցնում էին բավականին բուռն, էմոցիոնալ մթնոլորտում, ինչը նաև պայմանավորված է նրանց ստեղծագործական մտածողությամբ, մտավորականի իրենց բռնկուն տեսակով…
Թե ով կընտրվի նոր նախագահ, ցույց կտա ժամանակը, այդուհանդերձ, իմ կարծիքով, մեր ժամանակների լավագույն գրողը Վանոն է՝ ստանդարտներից դուրս իր ստեղծագործական մտանյությամբ, և այլն, և այլն, և այլն…
Թող Վանոն ընտրվի գրողների միության նախագահ, մեր գրողները թող Վանոյին առաջադրեն ու ընտրեն որպես Հայաստանի գրողների միության նախագահ:
Չեմ կասկածում, որ մեր մտավորականության շրջանակում շատ բան կփոխվի. համենայնդեպս գրական կյանքը կսկսի ապրել նոր շնչով, քաղաքը կապրի գրականության հովով…