Իմաստուն Խէին մի անգամ հարցրեցին՝
- Մարդասպաները արդյո՞ք փոխվում են:
Նա պատասխանեց.
- Մարդասպանները տարբեր են լինում: Մեկին տիրում է իշխանությունը, որպեսզի պահպանի իրեն կամ էլ լայնացնի իր սահմանները: Մյուսները՝ նրանք են, ովքեր ուզում են ուրիշի ձեռքերով մաքրեն մարդկանց, ովքեր իրենց խանգարում են: Քչերը չեն այնպիսին, որ սպանում են հենց իրենք՝ այրելով: Երբեմն, նույնիսկ, հարազատներին:
Կան և այնպիսինները, ովքեր սպանում են անզգուշության հետևանքով, անմտածված, քիչ չեն այդպիսինները: Եվ ստացվում է, որ ամենաանմեղ մարդասպանները, մարդասպաններն են իրենց ժամանակի: Բայց ամենաշատը նրանք, ովքեր սպանում են իրենց հարազատներին՝ չզգուշանալաով պատասխանատվություն կրել դրա համար՝ վիրավորանքներով, անուշադրությամբ, արհամարհանքով, ջերմության հասարակ բացակայությամբ...
Ահա, այսպես, վախենում եմ, որ ցանկացած մարդ, այսպես թե այնպես, թեկուզև այս կատեգորիաներից մեկին է պատկանում: Բայց նաև բավարար են նրանք, ովքեր միանգամից՝ մի քանիսին: Այդ պատճառով էլ, ես չեմ կարող պատասխանել քո հարցին,- ավարտեց իր խոսքը իմաստունը:
Ալեքսանդր Բելլից
Անրի Մատիսս "Արաբական սրճարան"
Միհրդատ Ռոստոմի Մադաթյան
