Մարդ կա, ով չի հիշում կամ վատ ա հիշում, թե որոշ քաղաքացիական ակտիվիստներ համարյա ատելության հասնող ինչ հակակրանքով դիմավորեցին Մաշտոցի այգում օրինակ ՀԱԿ-ի ջահելներին, ովքեր իրենց պես էնտեղ էին գնացել իրենց պուրակի համար պայքարելու: Բայց չէ՛՝ որոշները, պարզվեց, սեփականել էին բնապահպանական պայքարն ու հորդորում էին չքաղաքականացնել, չկուսակցականացնել իրենց շարժումը՝ այդով հասնելով ընդամենը Սիրուն չի, Տարոն ջան խայտառակ հանգրվանին:
Ու էսքանից հետո հիմա, երբ նույն սերոժն իրանց անխնա օգտագործում է նախընտրական կլիպներում, էն ծամածռվողներից ոչ մեկը մեջտեղում չկա, որ կանգնի ասի՝ Ախպերս, ընտրվում ես, ընտրվցվում ես, մեզ մի՛ օգտագործիր ձեր PR-ի շրջանակներում: Չեն ասում, կան շակին օխտը թուման են տվել հենց միայն էն պատճառով, որ ի սկզբանե, առանձին բացռություններով, լավ էլ տեղավորվել են հենց դրա՛ շրջանակներում:
