Գեթ հեղաշրջման այս ժամին վսեմ
Ազգային ճաղատ փառքը թողնեիք․
Եվ անհաշտ օրից դալուկ ու նսեմ,
Ամենքի կողքին նոր ուժ առնեիք։
Ի՞նչ շահ դարերով տզզալ անզգա
Նանիր ցնորքից գործած ոստայնում,
Բնական գաճաճ՝ ձևանալ հսկա,
Եվ մուրալ այնտեղ՝ ուր չեն ստանում։
Գոյության կռվում երբ կաք ու չկաք՝
Արժան չէ՞ արդյոք ջնջվել երկրից,
Գոնե ուրիշին դուք տեղի կտաք․
Ով ուզե ապրել նոր կյանքով, նորից։
Թե կուզեք ապրել, ապրել ապահով՝
Բռնեք այն ձեռքը, ով էլ որ ձեզ տա,
Նոր ուղին փշոտ՝ հարթվում է մահով,
Որ ծանր խաչը հանեն Գողգոթա․․․
1908 թ. 12 փետրվարի
