Կատարումն ընտիր էր. Գոռը արեց այն, ինչ մինչ այս մերոնց չէր հաջողվել. ինքն ինքն էր, ինքն իր հետ էր: Ոչ մի կաշկանդվածություն' պահվածքի, ձայնի: Ի~նչ ձայն ունի: Մեր թիմը երեւի ամենաեվրոպականն էր, եթե' ոչ տիպիկ եվրոպականը: Ձեւ, պարապ շոու չկար... երգը, որպես առանձին երգ, նույնպես լավն էր, սակայն էսպիսի շոուի հաղթող երգ չէ... ափսոս...
Կարեւորը, որ առաջին անգամ Եվրատեսիլի ժամակ ես' բաղաձայնս, մեր երգչի հետ չէի երգում, որպեսզի օգնած լինեմ նրան... ես հանգիստ լսում էի:
Ապրեք, տղերք:
Հ.Գ.Ի դեպ, Գոռը նաեւ < եվրոպական > ժեստիկուլյացիայով էր ողջունում բոլորին... կարծում ենք' դա եւս կգհանատվի..ճճ... չնայած իմ սրտով չէ...