«Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է․ 

«Ինչո՞ւ ոչնչացան մամոնտները. ասում են՝ հումորի զգացում չունեին

Նստած մտածում եմ, թե ինչ ծանր բան է հումորի զգացում չունենալը։ Ու ոչ միայն չունենալը, այլ նաեւ պարզ հումորի վրա մի ամբողջ սեքսիստա-գենդերային շարժում ու տեսություն սարքելը, ներտեսակային խմբակներում սույն տեսության շուրջ լրջմիտ քննարկումներ անելն ու ինքնաբոցավառվելը։
Երեկ աչքովս ընկավ մի հումորային ստենդափ կանանց մասին ու տեղադրեցի էջումս։
Թե դրանից հետո ինչ սկսվեց, ընդամենն ասեմ, որ առաջին աշխարհամարտն ու մամոնտների վերացումը սույն բոլոլայի դեմ պատմական ոչնչություններ են։
Մեկը մյուսի հետեւից գենդերային բալանսը պահելու եւ սեքսիստ չլինելու կոչեր, հրատապ կերպով կանանց իրավունքների պաշտպանության հեղափոխական կոմիտեներ ստեղծելու նախաձեռնություններ, հերթական անգամ ինձ գործից հանելու պահանջագրեր ու մնացածն արդեն չեմ հիշում։
Որ ասեմ զարմացած եմ՝ սուտ կլինի։ Պարզապես տխուր է, շատ տխուր, որ հումորի ու ժպիտի էսպիսի ճգնաժամ կա ու որ կան մարդիկ, ովքեր անգամ անեկդոտը պատրաստ են հերձել, անեկդոտի թարմ օրգանները հանել ու սկսել հանրային մեծ դիսկուրս՝ գենդերային հավասարության, ֆեմինիզմի եւ սեքսիզմի մասին։
Մտածում եմ, ինչ լավ է, որ էդպիսի մարդիկ, այդուհանդերձ, քիչ են, այլապես, հիմա վաղուց վառած կամ՝ նվազագույնը պարկտոմի ժողովում հինգ բանավոր ու երեք գրավոր նկատողություն տված կլինեին Արկադի Ռայկինին, Ժվանեցկուն, Ռոման Կարցեւին, Արկադի Արկանովին, Կլարա Նովիկովային, Եֆիմ Շիֆրինին, Խազանովին ու Ելենա Վորոբեյին՝ կանանց թեմաներով հումորներ անելու համար։ Հա, Ժվանեցկու՝ բալզակյան տարիքի կանանց մասին սարկաստիկ հումորապատումից հետո սույն գենդերապաշտպանները խեղճ հումորիստին ջրախեղդ կանեին՝ մոտակա կանալում։