Ինեսա Խաչատրյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.
«2018թ. ԱԺ խորհրդարանական ընտրություններն այլևս պատմություն են: Դրանցում իրենց մասնակցությունն ունեցան ինչպես քաղաքական անցյալ և հետագիծ ունեցող կուսակցությունները, այնպես էլ մի շարք նոր ուժեր, որոնք ընտրությունների ժամանակ բուտաֆորիայի դեր էին ստանձնել: Ոչ մի նոր գաղափար, ոչ մի նոր մոտեցում: Ավելի շուտ փիառի խնդիր էր լուծվում՝ իշխանության հետագա պլաններում որևէ տեղ զբաղեցնելու համար:
Արտախորհրդարանական վերահսկիչ ուժ լինելուն կոչված կուսակցություններից մեկն էլ «Ազգային առաջընթաց» կուսակցության ղեկավար՝ անցյալ տարվա լավագույն մեյք-ափ տիտղոսի հաղթող Լուսինե Հարոյանն է: Այս «շենշող» տիկինը մի այնպիսի քաղաքական բարձր արժեք ունեցող գրառում է կատարել, որ անուշադրության մատնելն ուղղակի մեղք կլիներ: Սա, իհարկե կամ ցավոք, կատակ է:
Արտախորհրդարանական վերահսկիչ ուժ լինելուն կոչված կուսակցություններից մեկն էլ «Ազգային առաջընթաց» կուսակցության ղեկավար՝ անցյալ տարվա լավագույն մեյք-ափ տիտղոսի հաղթող Լուսինե Հարոյանն է: Այս «շենշող» տիկինը մի այնպիսի քաղաքական բարձր արժեք ունեցող գրառում է կատարել, որ անուշադրության մատնելն ուղղակի մեղք կլիներ: Սա, իհարկե կամ ցավոք, կատակ է:
Տիկինը բողոքում է նրանից, որ հասարակությունը բևեռացել է, բայց նույն տեքստում ինքը այնպիսի բաժանարար գծեր է քաշում նույն հասարակության մեջ՝ չխորշելով ամենատարբեր պիտակներ փակցնելուց, որ մի նոր՝ անջատողական-սեպարատիստական ուղղության հիմնադիրը կարող էր հանդիսանալ: Տիկինը «դուխով», «խելքով», «կլասիկ» կատեգորիաները լեգալիզացնում է՝ դրանք իսկական մակդիրների վերածելով, հետևաբար՝ նման հեգնական ձևով դիմելով նաև ժողովրդի գրեթե կեսին:
Ինչ խոսք, քաղաքականության մեջ թրծված լինելու ակնհայտ բացակայություն: Հուսանք՝ իրենց տրված ժամանակը նման նորահայտ ուժերը կծառայեցնեն ի շահ իրենց քաղաքական կրթության, այլ ոչ թե նման անատամ և քաղաքականապես անհաս հայտարարություններ անելուն»:
