Հիսուս ասում է.

-Սերմանողը ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔՆ է, որ սերմանում է։ Ճանապարհի եզրին գտնվող հողը պատկերն է այն մարդկանց, որոնք լսում են ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔԸ, բայց հազիվ լսած՝ ահա գալիս է Սատանան և նրանց սրտից դուրս հանում ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔԸ։ Ժայռոտ հողը նման է այն մարդկանց, որոնք երբ լսում են ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔԸ, ուրախությամբ իսկույն ընդունում են այն. սակայն սրանք արմատ չունեն իրենց մեջ, այսինքն՝ հավատում են մի որոշ ժամանակի համար, և երբ նեղության պատճառով կամ ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔԻ համար հալածանքի են ենթարկվում, իսկույն կորցնում են իրենց հավատը։ Փշերով ծածկված հողը նման է այն մարդկանց, որոնք լսում են ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔԸ, բայց երկրային կյանքի հոգսերը, հարստության հրապույրը և այլ տեսակի ցանկությունները գրավում են նրանց ու խեղդում նրանց մեջ ընկած սերմերը, և անպտուղ են դառնում։ Իսկ լավ հողը նման է այն մարդկանց, որոնք լսում են ԱՍՏԾՈՒ ԽՈՍՔԸ, ընդունում են այն և պտուղ տալիս, մեկի տեղ՝ երեսուն, մեկի տեղ՝ վաթսուն և մեկի տեղ՝ հարյուր։

(Մարկոսի ավետարան 4:14-20)

Ռուբեն վարդապետ Զարգարյան