Խաչի մասին, ըստ եռամեծառ վարդապետ Ս. Գրիգոր Տաթևացու.

ԽԱՉԸ, որ անցյալում համարվում էր դատապարտության գործիք, այժմ պատճառ է փրկության, որովհետև մեր Փրկիչը բևեռվելով՝ նրան միացավ:

ԽԱՉԸ երկնքի բևեռներն են և երկրի հաստատությունը:

ԽԱՉԸ նահապետների ցանկությունն է և մարգարեների կանխասացությունը:

ԽԱՉԸ առաքյալների քարոզությունն է և հայրապետների դավանությունը:

ԽԱՉԸ մարտիրոսների պսակն է և նահատակների հաղթանակը:

ԽԱՉԸ թագավորների թագն է և իշխանների իշխանությունը:

ԽԱՉԸ կույսերի սրբությունն է և ամուսնացածների ողջախոհությունը:

ԽԱՉԸ այրիների շնորհն է և կանանց բարեզարդությունը:

ԽԱՉԸ ծերերի ամրության ցուպն է և երիտասարդների իմաստության գավազանը:

ԽԱՉԸ կենաց ծառն է և անմահության պտուղը:

ԽԱՉԸ անմեղների խրատն է և մեղավորիների քավիչը:

ԽԱՉԸ մոլորվածների ճանապարհն է և խավարածների ճառագայթը:

ԽԱՉԸ նավարկողների նավահանգիստն է և ճանապարհորդների օթևանը:

ԽԱՉԸ երկնավորների ցնծությունն է և երկրավորների զվարճությունը:

ԽԱՉԸ սանդարամետականների սարսափն է և երկրայինների սաստողը:

ԽԱՉԸ Քրիստոսի փառքն է և քրիստոնյաների պարծանքը:

ԽԱՉԸ հոգևոր զենք է և չբթացող սուր:

ԽԱՉԸ դժոխքի ավերողն է և գերյալներին ազատողը:

ԽԱՉԸ գերեզմանների կնիքն է և կյանքի հարությունը:

ԽԱՉԸ դրախտի դռները բացողն է և արքայությունը որպես ժառանգություն տվողը:

ԽԱՉԸ Քրիստոսի կարապետն է և հարության հրավերը:

ԽԱՉԸ անհավատների կուրությունն է և հավատացյալների զորությունը, որը և երկրպագուներին պայծառեցնելով՝ կանգնեցնում է մեր Քրիստոս Աստծո աջ կողմում:

Սուրեն Սուրենյանց