Եթե Ռուսաստանում Ուկրաինային «պատերազմ» հայտարարելու միջոցով ժամանակավոր կանխեցին հեղափոխությունն, ապա մեր մոտ չիշխանական ուժերի գոյացմամբ։ Վերջինս հղի է իշխանության հետ միաձուլվելով։ Համենայնդեպս, այդ տենչանքը դեռևս այլընտրանք չունի։
Խնդիրն այստեղ այլ է, թե ինչքան է կազմելու ժողովրդի հերթական հիասթափության աստիճանը։
Ըստ ինձ, չկա նման մակարդակ, քանզի ժողովրդի գիտակից հատվածն ադեկվատ է վերաբերվում այդ զարգացումներին, ու նաև կռահելով հնարավոր աշխարհաքաղաքական զարգացումները, որոշակիորեն նահանջած կարգավիճակով՝ դիտարկում է գործընթացները։
Այլ կերպ ասած՝ շատ գեղեցիկ քաղաքական պատկեր ունենք։

Նարեկ Այվազյան