Եվ վերջապես` պարի ընկերոջ մասին…
-Կարճ ասեմ…
-Եթե մարդու դաստիարակությունն այսպիսին է…
-Տո էտո` նա դոլգո…
-Չի բուժվում…
Հ.Գ.
-Բա թե` իր պարի ընկերը իր իշխանության ժամանակ իրեն ոչ մի բան չի ասել Ղարաբաղյան բանակցությունների մասին..
-Տո այ, ով իմ ասմունքի ու լրագրության ընգեր.
-Չիս հասկանու՞մ, բաս…
-Ոչ թե չի ասեեե՜լ…
-Այլ` քեզ չեն ասում…
-Ինչու՞…
-Շատ պարզ.
-Դու պիտի ոչ թե Ղարաբաղից` Բակո Սահակյանից իմանայիր «պարի» /էս ինչ ծանր ես տարել նրանց պարը/`, Ղարաբաղյան բանակցությունների այդ ժամանակվա`
-Նրբությունների մասին.
-Այլ անձամբ իրենից
-Պարողից… կամ` պարցնողից /գուցեեւ/…
Հ.Գ.
-Ղարաբաղում հա, գրագետ մանյովրում են /կարո՞ղ է հենց էդ է ձեզ զայրացրել, պարոն վարչապետ/
-Ու արժե՞ այդ մասին բարձրաձայնել…
-Ախր առանց այն էլ ձերդ գերազանցության ռեյտինգը`
-Կամյուաբար անկում է գրանցում..
Հ.Գ.
-Հա` ի դեպ. չմոռանամ.
-էդ պարիստը նաեւ երգում է…
#Հուռա
#հուռա_հուռա_քաջ_Նժդեհի_սուրը_շողշողա/Տրիլոգիայի ավարտը/
Կարմեն Դավթյան
