Ալ-Կաիդա-ն ներկայացնող Ջաբհաթ Ֆաթհ ալ-Շամն ու իր հովանու տակ հավաքված իսլամական ծայրահեղ արմատական ուժերը մի կողմից և Ահրար ալ-Շամն ու նրա շուրջ հավաքված ընդդիմադիր ուժերը մյուս կողմից:

Վերոհիշյալի համատեքստում կարելի է կանխատեսել զարգացման 2 սցենար՝
1. Այս ուժերը կռվում են միմյանց դեմ ու այնքան են թուլանում, որ սիրիական կառավարական ուժերը հեշտությամբ վերցնում են Իդլիբը, ինչը չափազանց կարևոր է Դամակսոսի համար:

2. Ընդդիմադիր ճամբարի մաս կազմող ու այս պահին իրար դեմ կռվող վերոհիշյալ կողմերից մեկը, հաղթելով մյուսին, առավել ուժեղ դիրքեր է ստանում՝ ավելացնելով սեփական հեղինակությունն ու ազդեցությունը Սիրիայի ընդդիմադիրների շրջանում:

Ցանկալի է, իհարկե, որ առաջին սցենարը լինի, քանզի Սիրիայում երկրորդ սցենարի ականատեսը եղել ենք արդեն 2013-2014 թթ., մասնավորապես սիրիական հակամարտությունում աստիճանաբար ուժեղացած Իսլամական պետության դեպքում:

Սարգիս Գրիգորյան