-Դուք այն զգայուն հոգիներից եք, որ անգամ ունայնության մեջ գտնում է լուսավոր մի կետ, ձմռան ցրտին՝ ջերմություն ու սեր: Մի գեղեցիկ գրառում էիք արել Ձեր ֆեյսբուքյան էջում՝ «Ձմեռային էլեգիա»: Հետաքրքիր է՝ ինչպե՞ս կկոչեիք աշունը:

-Ինչպես ամեն տարիք իր հմայքն ու գեղեցկությունը, իմաստն ու բովանդակությունն ունի, այնպես էլ ամեն տարվա աշուն իր խորհուրդն ունի: Եթե երաժշտական լեզվով խոսեմ, ապա այս տարվա աշունը կկոչեի «Աշնանային կանտատ»: Սիրով կգրեի այդպիսի մի ստեղծագործություն, քանի որ այս տարվա աշունը մեզ համար եղավ ոչ թե նիրհող բնության թախծի խորհրդով, այլ նոր մարտահրավերներով, որոնք մեր կյանք մտան ՝ դառնալով իբրև զարթոնքի, վերադասավորման, նորի և բարու սկիզբ: Եվ կարծում եմ, որ մեր կյանքում սա բախտորոշ և գեղեցիկ աշուն է:

-Տիկին Օհանյան, կբացահայտե՞ք Սեյրան Օհանյանի այդ աստիճան զսպվածության և համբերատարության գաղտնիքը:

-Ինքը մարդու ճշմարիտ և ազնիվ տեսակ է, իսկ այդպիսի մարդիկ գեղեցիկի զգացում, ռիսկի գնալու խիզախություն, զոհաբերության գնալու կարողություն ունեն: Իր ողջ կյանքի ընթաքում անցնելով դժվարին և վտանգներով լեցուն, բայց հերոսական ճանապարհ՝ ձեռք է բերել ապրելու զգույշ և նուրբ մարտավարություն, հակառակորդի նպատակը կանխատեսելու փորձառություն՝ իր առջև դրված խնդիրները կատարելով փայլուն և արժանապատվորեն: Նա սադրանքների չենթարկվող մարդու բացառիկ տեսակ է: Իսկ հաղթանակների հարցում իր բանաձևն ունի. «Յուրաքանչյուր մարտ պետք է հաղթել մարտից առաջ»:

Ես հավատում եմ իր գործի, իր նպատակների հաղթանակներին և ցանկանում եմ, որ այն լինի ի փառս մեր Հայրենիքի և մեր ժողովրդի:

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Դե Ֆակտո» ամսագրի հերթական համարում