Քրդական ջոկատները գրոհում են Ռաքան՝ իսլամական պետության մայրաքաղաքը։ Ընդ որում, այդ հարձակման ամբողջ ընթացքում նրանց աջակցելու են ինչպես ամերիկյան, այնպես էլ ռուսական հարվածային ինքնաթիռները․․․ Քրդերը, որ չունեն պետություն, արտաքին գործերի նախարարություն, պետական այլ կառույցներ, կարողացել են լեզու գտնել այս երկու հակամարտող պետությունների հետ՝ ապահովելով նրանց երկուսի աջակցությունը․․․

Ինչ ասես մեր կառավարություններին, հասարակությանը, որոնք խուսափում և վախենում են ճշմարտությունից, որոնք միայն թշնամիներ են փնտրում ամեն տեղ՝ այդպես էլ ինքնահավանորեն չգիտակցելով ոչ խնդիրը, որը պետք է լուծել, ոչ էլ նպաատակը, որին պետք է հասնել․․․ այդպես էլ չհասկանալով այն պարզ ճշմարտությունը, որ երեկվա բարեկամը այսօր կարող է թշնամի լինել, իսկ երեկվա թշնամին բարեկամ․․․ և այդպես ընդմիշտ․․․

Արմեն Հարությունյան