Չորսօրյա պատերազմական բուռն քննարկումներին, փոխարինելու եկան «հրադադարին» հաջորդած բանակցություններն ու դրանց շուրջ ծավալված խորը քննարկումները: Երևումա դեռ մի վախով նասիլենուն բեսամթ զբաղված կպահեն:

Քնաբերի ազդեցությունը հասել է այնտեղ, որ օրեկան որպես կանոն մեկ զինվորի սպանությունը դառնում է սովորական բան, մեղա-մեղա, կարող է և «ուրախություն»:
Ոչինչ կամաց կամաց սրան էլ կվարժվենք, դրսում «զապաս» հայություն շատ ունենք, էդ հարցում հարուստ ու բախտավոր ժողովուրդ ենք...

Արմեն Զատիկյան