Ռուսները առաջ էսքան անհասկացող չէին, էս ինչ ա էղել սրանց: Այ ոչ բարով ռազմավարական դաշնակից, դժվար ա հասկանալը, որ ստեղծված իրավիճակում թելադրողը մենք ենք, ոչ թե բառանազավրները: Իրանք են հրադադար մուրացել թե 90-ականներին, թե ապրիլյան մարտերից հետո, էտ արդեն հիմնավոր պատճառ ա ճնշում գործադրել դրանց վրա ու ասել..''ալիև համ կռիվ էս սկսում, համ տանուլ էս տալիս, հիմա էլ պահանջներ էս առաջ քաշում, տենց չի լինի, քանի որ հայերն են ստիպել քեզ հրադադար մուրալ, դու պարտավոր էս որոշ զիջումների գնալ, հակառակ դեպքում կստացվի, որ ես' ռուսաստանս բացահայտ կողմնապահություն եմ ցուցաբերում իշահ ադրբեջանի, ու դա այն պարագայում, երբ Հայաստանն իմ ռազմավարական դաշնակիցն ա'':

Կարծում եմ այս պարզ իրողությունը Պուտինը կարող է շատ հանգիստ մատուցել ալիևին ու քանի որ ասածների մեջ միայն իրականություն է, ալիևը չի կարող ընդիմանալ և ռուսաստանի ու ադրբեջանի միջև ԲԱՐԵԿԱՄԱԿԱՆ հարաբերությունները չեն խաթարվի:
Մենք միշտ էլ պատրաստ ենք եղել խաղաղ բանակցային գործընթացի, բայց հաղթող երկիրը երբեք զիջումների չի գնում, հաղթող երկիրը պահանջատեր է դառնում, իսկ մեր պահանջները արդար են' վերջ դնել պատերազմին և թող ազերբանները իրենց կողտոտ ձեռքերը հեռու քաշեն մեր հողերից, թե չէ 3-րդ անգամ կռիվ հրահրելու դեպքում չի լինի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետություն, այլ կլինի Լեռնադաշտային Ղարաբաղի Հանրապետություն:

Աշոտ Եսայան