Պայքարի այս հինգ տարիների ընթացքում, ով մասնակցել էհավաքներին ու գիշերել է Ազատության հրապարակում, միլլիոնավոր անգամներ լսած կլինի, - ,,մի՞թե մնացածը քնած են ու անտարբեր, ինչու՞ չեն ուզում ՏԵՐ կանգնել իրենց իրավունքներին, ինչու...,,
Ավաղ, այսօր էլ այս նույն խոսքերը հնչում են...
Երևի, Աստված հեռու պահի, վաղն էլ հնչեն...
Ավելի հզոր կլիներ, որ այդ խոսքերն անցնեին պատմության գիրկը:
Մի բան հստակ է՝
ով էլ որ լինի առաջնորդ, հզոր է Ժողովրդով...
Այնպես որ, առաջնորդներին փնովելը, կնշանակի՝ ինքնափնովում:
Փոխադարձ կշտամբանքները՝ ինքնապառակտում...
Երբ թիրախը որաշակի է, մանր տարաձայնություններից օգուտ չի լինում... դրանք լուծելու ժամանակն առջևում է...
Հավաքականություն, նշանակում է ՄԵԿ թիրախ...