Եվ այդ ժամանակ նա բացահայտեց սարսափելի ճշմարտությունը, ճշմարտություն, որ արդարացի է բոլոր ժամանակների համար, բոլոր մարդկանց համար, ում նա գիտեր նախկինում և կիմանար ապագայում: Յուրաքանչյուրը, ով կանգնել էր կամ պիտի կանգներ նրա առաջ, մի գիրք էր' յոթ կնիքով կնքված, և նա պիտի կրկին ու կրկին համոզվեր, որ ուրիշ մեկին ճանաչելն անհնար է:

 

 

Բայց էլ ավել վատ էր մեկ այլ բան, այն, որ ողջ կյանքում նրան պիտի թվար (ընդամենը թվար), թե իբր գիտի, որ օտար հոգին համահունչ է իր հոգու հետ և նրանց հարաբերությունների մեջ գերիշխում է լիակատար ներդաշնակությունը:

ՊԱՏՐԻՑԻԱ ՀԱՅՍՄԻԹ
«Տաղանդավոր միստր Ռիփլին» գրքից

 

 

 

Հովիկ Չարխչյան