Արաբ վերլուծաբան Ֆաեզ Ռաշիդը հանդես է եկել մի հետաքրքիր հոդվածով, որտեղ Իսլամական պետության դեմ ուղղված պայքարը համեմատում է 1967 թվականի վեցօրյա պատերազմի հետ:

Մասնավորապես նա նշում է, որ մինչ պատերազմի սկսվելը ամբողջ արաբական մամուլը զբաղված էր Իսրայելի և հրեա զինվորների իրականացրած գազանությունները նկարագրելով, ինչը ի վերջո հանգեցրեց չափազանցված և իրականության հետ կապ չունեցող փաստերի հրապարակմանը:

Այս ամենի արդյունքում արաբ շարքային զինվորների և բնակչության շրջանակներում ձևավորվել էր անվստահության և վախի մթնոլորտ, քանի որ թերթերում հրատարակվող իսրայելական զինվորների վայրագություններին նվիրված հոդվածների արդյունքում նրանց մոտ այնպիսի պատկերացումներ էին ստեղծվել, թե իբր հրեա զինվորները գեր մարդիկ են և մաթեմաթիկական ճշգրտությամբ իրականացնում են յուրաքանչյուր ռազմական օպերացիա:

Բայց իրականում մեծ հաշվով արաբների դեմ կանգնած էին 20 տարեկան անփորձ զինվրներ:

Իսկ հիմա նույն ռազմավարական սխալը իրականացվում է իսլամիստների պարագայում:

Ամբողջ մամուլը ողողված է նրանց իրականացրած վայրագություններով, որոնք հաճախ համեմվում են չափազանցություններով:

Երևի թե սա է այն հիմնական պատճառներից մեկը, որ Իրաքյան 30 հազարանոց բանակը ժամանակին ուղղակի փախուստի դիմեց:

Ըստ նրա ԻՊ-ը լիովին որդեգրել է Իսրայելի գործունեության մեթոդները:

Կարպիս Փաշոյան