1965 թ. Վարշավայի իր արհեստանոցում լեհ նկարիչ Ռոման Օպալկան սկսել էր իր "Opalka 1965/1 — ∞" ծրագիրը: Նա մեծ սպիտակ կտավի վրա հաջորդաբար գրում էր թվերը'1,2,3,4,5,6..., և այսպես շարունակ: Երբ կտավը վերջանում էր, նա վերցնում էր նորը և շարունակում թվերի շարքը: Դա եղել էր ոչ թե կտավների ցանկ, այլ պերֆորմանս, որը շարունակվեց ամբողջ կյանքում:
Նկարիչը տվյալ աշխատանքով կզբաղվի մինչև իր մահը, իսկ թվերը երբեք չեն վերջանա:Դա է ծրագրի մետաֆորական իմաստը'անվերջության արձանը:Սկզբից կտավը ունեցել էր սև պատկեր,ապա փոխվում էին թվերի երանգները:Օպալկան ձգտում էր կտավը ավարտել 7 777 777 թվով:Նա պետք է մահանար,իսկ թվերը մնային:
Ինքը' Օպալկան, իր աշխատանքը անվանում էր "անիմաստ երևույթ,որը գոյություն ունի սպիակ ֆոնի ներքո": Սեփական ստեղծագործական ժանրը նա բնորոշում էր որպես դասական ավանգարդի ավարտ;
Օպալկայի միակ աշխատանքը տվյալ կտավն է, որը ավարտվեց 5 607 249 թվով:
Wall-i Glo
