Եկեք հասկանանք մի կարևոր երևույթ, թե մարդը մնացաց շնչող արարածներից ինչպես է տարբերվում, մարդը մեր երկրի վրա միակ բանականություն, մտածելու, դատելու և քննադատելու ունակություն ունեցող արարածն է: Որից էլ հետեվում է, որ ցանկացած մարդ այս երկրի վրա յուրահատուկ է իր հոգեկան ու բանականության հատկանիշներով, մի մարդու կրկնորինակը չիլինում, ինչպես չի լինում միանման ձյան փաթիլ, դրանից էլ ելնելով մենք չենք կարող փնտրել իդեալ, կամ սահմանել մի շարք օրենքներ և համեմատենք մարդկանց այդ օրենքների հետ, ասելով եթե համապատասխանում է ուրեմն մարդ է, եթե ոչ ուրեմն ոչ, անգամ սիրահարված զույգերը, որ մեկը մյուսին ասում է դու իմ իդալնես, մենք բոլորս էլ պարզ գիտակցում ենք, որ դա այդպես չէ, չէ որ դիմացինի մոտ լինում են քայլեր, որ մեր դուրը չի գալիս, բայց դրա հետ մեկ տեղ մենք տեսնում ենք նրա դրական կողմերը և անտեսում բացասականը, ինչ եմ ուզում ասել, այսքան երկար բարակ գրելով, եթե ինչ որ մեկի կարծիքով նրա դիմացինը արժանի չէ մարդ կոչվելու դա չի նշանակում, որ նա մարդ չէ, մի ուրիշի աչքերում էլ նա յուրահատուկ և արտակարք մարդ է, այստեղից էլ կարող եմ ասել, որ չի կարող լինել համընդանուր կարծիք, որով կարելի է որոշել մարդ է, թե ոչ:

Սևան Աղաջանյան