Թողած Մխչյան, գետի ափին, տունս՝ շինված անտաշ քարով,
Գեղս թողած, լոլիկի այգին ու հայրենի երկինքը մով,
Եվ վարչապետ Սարգսյանին անգամ չասած մնաս բարով -
Անց եմ կենում չորս ուժերի միասնության ճանապարհով:
Բազմամիլիոն ունեցվածքիս՝ պոմիդորը որպես ներում,
Պիտի անդարձ ես հեռանամ, վարչապետ եմ դարձել բեղուն,.
Թե լոլիկիս յաշիկները տեսնեք գեղիս խանութներում -
Ասե ք նրանց՝ Հովիկն ասավ – մնա՜ս բարո վ, մնաս բարո՜վ…
Այսօր Հովիկ Աբրահամյանի նկատմամբ համաժողովրդական սերն արտահայտելու և նրան ոտանավորներ ձոնելու միջազգային օրն է... Սա էլ իմ սիրո խոնարհ դրսևորումը...

Վարուժան Բաբաջանյան