24%-ով վարկ են տրամադրում էս խեղճ ու կրակ ժողովրդին, իրանք էլ իրենց «գործարար» են կոչում, 70 հազ. եվրոյանոց մեքենաներ են քշում, էլիտար «Lounge» բառերում են սնվում ու 3-4 հազ. եվրոյանոց կոստյումների կոլեկցիաներ են հավաքում: Հանգիստներն էլ՝ ո՛նց կլիներ Հայաստանում կամ Վրաստանում կամ, լավ, գոնե Անթալիայում անցկացնեին. չէ՛, սրանք արդեն Թայլանդն ու Ֆիջին էլ գիտեն ինչ ա, «Մոխիտոն» ու «Կուռասաոն» էլ գիտեն՝ ինչ համ ունի: Խեղճ ժողովուրդն էլ ամեն ամիս պետք ա սրանց 24%-ը փակի: Փող չունե՞ս՝ ճարի՛: Չե՞ս ճարում՝ տունդ կալանքի տակ կառնենք: Էլի չե՞ս ճարում՝ աճուրդի կհանենք ու կծախենք, իսկ դու կնոջդ ու էրեխեքիդ վերցրու ու հայդա...
Երկիրը սարքել են լաբորատորիա: Էն լաբորատորիաներից, որտեղ նապաստակների կամ, ասենք, առնետների վրա տարատեսակ փորձեր են անում, որպեսզի պարզեն նրանց դիմացկունության աստիճանը:
Դարեր շարունակ թաթար-մոնղոլական ու օսմանյան լծի տակ ապրած, 1915թ., Հայրենական Մեծ պատերազմ ու Սումգաիթ տեսած և, վերջապես Ղարաբաղյան պատերազմում հաղթած ժողովրդին սարքել են փորձաճագար:
Ասում են «Մի քայլ առա՞ջ», ասում են «Դեպի ապահով Հայաստա՞ն», էն դեպքում, երբ ընտանիքներ կան, որ սոված են պառկում քնելու, և ամեն օր «հացի խնդիր» ունեն: Երբ որոշ պատգամավորների «թուլլեք», քեֆները լավ, 200-ի տակ քշում են՝ մարդկանց կյանք խլելով կամ հաշմանդամ սարքելով, ու հետո էլ մրցում են իրար մեջ, թե ո՞վ է ավելի շատ «փող թքել» մարդ տակը գցելու համար: Երբ հարբած իշխանավորները կամ թաղային հեղինակությունները գիշերվա 3-ին հրավառություն են կազմակերպում՝ մարդկանց քնահարամ անելով, ու եթե դրանով էլ չեն բավարարվում, հանում են ատրճանակներն ու օդ կրակում: Երբ պետությունը 22 հազ. դրամ թոշակ է տալիս միայնակ ծերերին և հետո 35-ը պահանջում կոմունալի համար: Եվ վերջապես, երբ ժողովրդի ձայնը լռեցնում են ջրցան մեքենաներով, մահակներով և հրազենով:
Թող որ ես սխալվեմ, բայց ինձ թվում է, որ եթե մեր պապերն իմանային, թե ինչ օրն ենք ընկնելու, ոչ էլ թուրքի դեմ կռիվ կտային: Կասեին՝ էկեք, մեզ կոտորեք: Մեկ է դուք չանեք, մի հարյուր տարուց կոտորվելու ենք «Դեպի ապահով Հայաստան» տանող ճամփեքին: