Անդրադառնամ այս երկրի խեղճ ու կրակ նախագահին, որ երևի չգիտի թե որտեղ գտնի իր հանգիստը: Մի դեպքում 2-րդ նախագահն է աչքին երևում, լավ է՝ գոնե 1-ինից այլևս վտանգ չի տեսնում, համայնքային ընտրությունների ժամանակ ԲՀԿ-ն է անընդհատ մեջ ընկնում, խորհրդարանում ղեկավար է նշանակել՝ վստահ չէ՝ իր մարդն է թե մեկ ուրիշի՝ տվյալ դեպքում կրկին 2-րդ նախագահի՝ միջնորդավորված, որևէ պաշտոն ազատվելիս՝ մի գլուխ դիմորդներ ու հաճախորդներ են հերթի կանգնում, Ռարոնն էլ անընդհատ խնդիրներ է առաջացնում՝ փոխանակ գլուխ կախ գնա իր գործին և այլն և այլն: Ներքինը մի բան չի՝ արտաքին քաղաքականությունն էլ հեչ բանի նման չի՝ 3-4 տարի բանակցում էր Արևմուտքի հետ՝ հարգարժան Վլադիմիր Վլադիմիրովիչը ստիպեց շրջվել Հյուսիս, ինքը շրջվեց՝ Լուկաշենկոն տեղից ելավ ու ինչ-որ բաներ խոսեց՝ լրիվ անհասկանալի: Ալիևն էլ անընդհատ ռազմի կոչ է հնչեցնում՝ դրան էլ պիտի պատասխան տրվի, Մինսկի խմբի համանախագահներն էլ հա գալիս են ու գնում՝ հանգիստ չեն տալիս: Դե արի ու մի գժվի ու էսքանից գլուխ հանի…