Այսօր վերջապես պարզեցի մեր հիմնի երաժշտության թվացյալ «գրագողությանն» առնչվող իրողությունը:
Հիշում եք, չէ՞, որ Ի. Գլազունովի 1897-98 թթ. ներկայացրած «Ռայմոնդա» բալետում մի հատված կար, որը «սարսափելիորեն» նման էր մեր հիմնի երաժշտությանը:
Եվ այսպես, այսօր նյույորքաբնակ երաժշտագետ Գրիգոր Փիտեջյանի «Քրիստափոր Կարա-Մուրզա» գրքի երեւանյան շնորհանդեսի ժամանակ հենց գրքի հեղինակից մեծ ուրախությամբ պարզեցի եւ ապա նշված գրքում կարդացի, որ Բարսեղ Կանաչյանին որպես «Մեր հայրենիքի» հեղինակ ներկայացնելը սխալ է եւ …
1. Իրական հեղինակը անհայտ է:
2. 1883-84 թթ Մոսկվայում հրատարակվել է հայ կոմպոզիտոր Կարա-Մուրզայի «Պոպուրի հայկական երգերից» դաշնամուրային գործը, որում ներառված է «Մեր հայրենիքը»:
3. 1885 թ. Կարա-Մուրզան «Մեր հայրենիքը» փոխադրել է քառաձայն հնչողության՝ նոտագրության վերեւում նշելով. «Երաժշտության հեղինակն անհայտ է»:
4. Բ. Կանաչյանի տարբերակը ընդամենը մեր հիմնի մշակման-գործիքավորման /կամ ինչպես Գ. Փիտեջյանն է նշում իր գրքում՝ դաշնավորման կամ ներդաշնակման/ մի տարբերակ է, իսկ Գլազունովը պարզապես օգտագործել է այդ հատվածը, եւ մենք արդեն հստակ գիտենք, թե որտեղից կարող էր ծանոթ լինել այդ երաժշտությանը…
Уррра, товарищи!!!