Նորից զզվանք, նողկանք ապրեցի և ամբողջ հոգով ու սրտով ատեցի անդրիաս ղուկասյանին, և ուզում էի գնամ՝ հենց նստածույցի վայր ու թքեմ վրան, երբ իր ոչխար հալով Վանոին մարդասպան ու հանցագործա անվանեց:
Մի մարդու, որ իր պետության ակունքներում է կանգանծ ու պետության հիմնադրման գործում մեծ ավանդ է ներդրել,մարդ որը 20-րդ դարավերջի հայ արձակի մեծագույն դեմքերից է:
Ուրա սրա այդքան հասկացողություն,երբ ունակ չէ գիտակցել անգամ,որ մարդուն առանց դատարանի որոշման չի կարելի հանցագործ անվանել:
Հ.Գ. Էհհհ սերժիկ, դե հիացի, այս տավարներն են քո մրցակիցը՝ անխելք ու անմեղք:
