«Ես կարծում եմ, որ Զորի Գայկովիչն այն անձնավորությունն է, այն հասարակական գործիչը, ունի այն վաստակը, անցած ճանապարհը, որ նաեւ կարող է նմանատիպ նամակի տեսքով իր տեսակետը հայտնել, բարձրաձայնել իր վերաբերմունքը, իր պատկերացումները ' անկախ ամեն ինչից»:
Իր կարծիքն է, չեմ ուզում հակադրվել, մանավանդ որ ունեմ Բալայանի մասին սեփական դիրքորոշումս: Գրական միջակության մասին չեմ ուզում ծավալվել, ինչպես նաև՝ հասարակական գործչի, քանզի Զորիի այսպես կոչված ողջ հասարակական գործունեությունը ծառայել է միայն իր շահին ու բարեկեցությանը:
Սակայն այլ հարց եմ ուզում տալ Հովհաննես Սահակյանին.
եթե Զորի Բալայանն իր կարծիքն է հայտնել՝ սպառնալով Հայաստանի և Արցախի անկախությանը և դա համարվում է շատ նորմալ, ապա ինչու՞ եք քննադատում ու դատապարտում Զարուհի Փոստանջյանին (ես կողմնակից չեմ Զարուհուն), չէ՞ որ նա էլ իր կարծիքն է հայտնել, նա էլ է հասարակական, քաղաքական գործիչ...
Թե՞ այն ինչ կարելի է իշխանական կերատաշտին ամուր կառչած Զորի Բալայանին, թույլատրելի չէ ուրիշներին...
Իսկ ինչ վերաբերում է Զորիի անցած ճանապարհին ու վաստակին, դրա լավագույն գնահատականը տրվեց Հայաստանի գրողների միության վերջին՝ արտահերթ համագումարում, երբ վարչության կազմում ընտրվելու համար Բալայանը ստացել էր ռեկորդային թվով ,,դեմ,, ձայներ՝ 98...
Սա էլ գրողական ընտանիքի գնահատականը...