Մի քրիստոնյա մարդ մեռնում ա, հայտնվում դրախտի ու դժողքի ճամփաբաժանին: Պետրոս առաքյալն ասում ա, որ ինքը պիտի գնա դժոխք: Էս խեղճն էլ փոր ու փոշման, իրա բախտն անիծելով, ճամփա ա ընկնում: Գալիս, գալիս ա, հասնում ա մի ծովափ' արև, ճայեր, արմավենիներ, ռեգգի ու սատատնան, մի արմավենու տակ նստած, մոխիտո ա խմում: Մոտենում, բարևում ա, հարցնում, թե ինքը որտեղ ա: Սատանան էլ ասում ա, որ դժողքում, ու մոխիտոյից ֆռթցնում ա: Էս մարդը զարմացած կողքերն ա նայում ու հեռվում տեսնում ա մի քարանձավ, որտեղից ծուխ ու կրակ ա դուրս գալիս, աղիողորմ ու տանջալլուկ ձայներ են լսվում: Դառնում ա սատանային ու հարցնում, թե բա էն ինչ ա: Սատանան էլ, առանց գլուխը թեքելու, ասում ա:
- Էդ էլ քրիստոնյաների ցանկությունն ա...))))
