Պատմության քառուղիներում առաջնորդել են նախ

Մեզ նախնիներ անստույգ ու ոչնչատեսիլ,

Մռայլ հեռուներում անճանապարհ առկախ,

Որ իրենց մորթի հետ միասին

Տարել են բախտը մեր թավալգլոր

Երկրներից-երկիր,- օ, տառապանք երկար,-

Նշել են մեզ համար ուղի աղետավոր,

Եվ տոտեմը եղել է մեր- գայլ…
*
Մոլորակի վրա այս խայտաբղետ,

Աշխարհի սկզբից մինչև վախճանը

Երևի առաջին ժողովուրդն ենք մենք,

Որ կամենանք անգամ- դավաճանել

Անկարող ենք փառքին մեր ու պատմությանն անցած,

Ու կանգնած ենք ահա ապագայի հանդեպ

Զարմանալի՜ թեթև, զարմանալի՜ անդեմ՝

Մերկության պես տկլոր ու անանցյալ…