Ժող, գլուխներս էնքան խառն էր, որ էդպես էլ լավ «չջոկեցինք», թե գոսպոդին Շտեֆանի /Ֆյուլեի էլի. ի~նչ տրամադրություն չուներ մեր Շտեֆանը, փաստորեն, էս արեւմտացիք էլ հայ են էլի, զգայական, շուտ վիրավորվող, նեղվող, մարդը ուրիշ ժամանակ արեւի պես ժպտում էր, բայց դե էսօր էն չէր.թանկագին Շտեֆան, քաղաքականությունը պրագմատիզմի արվեստ է, կամ մենք պտի ձեզ գցեինք, կամ դուք մեզ. մի նեղվիր, թանկագինս/:
Հա, էն էի ասում, որ Ֆյուլեով զբաղված. քիչ էր մնում չջոկեինք ԱՄՆ ՄԽ նոր համանախագահի' գոսպոդին Ջեյմս Բոնդի... վայ, հազար ներողություն, Ջեյմս Ուորլիքի /լեզուդ ոլորվում է էս ազգանունից/ «նոու-հաուն», հա ,նա ժպտում էր թե Ֆյուլեի փոխարեն, թե' իր:
Մարդը /նուրբ սանրվածք ուներ, նուրբ մաներա/ վեր կացավ, գնաց-հասավ Ղարաբաղ. հա էլի' պահեց պարիտետը, նույնակական, իմա' իդենտիչնի ժպիտով լքեց Ղարաբաղը, ահագին ոգեւորված, ինչը ես, որ մի հազար տարի /ուրեմն իմացեք' ես Ուրսուլայի տարիքին եմ, ու իմ ամենասիրած գրողն էլ Մարկեսն է/, հա, որ զբաղվում եմ Ղարաբաղյան խնդրով, նման դե-մարշ' ամերիկյան համնախագահների կողմից, ինչ-որ չեմ հիշում:
Դե դուք հա ասեք, մենք ահավոր մաքսայինն ենք, ռուսականն ենք, մեզ արեւմուտքը դեղին կամ կարմիր քարտ է ցույց տվել այլեւս, բայց ահա... Ուորլիքը լիքը հետարքրքիր պահվածք որդերգրած ուներ.:
Հա, համ էլ չեմ հիշում, որ յուր ՄԽ նախագահի հետ ԱՄՆ որեւէ նախագահ ուղերձ հղած լինի մեր երկրի նախագահին, հանց Օբամա....
Հ.Գ. Հիմա ինչ եմ ուզում ասած լինել. էն եմ ասում, որ ամենուրեք մահը մին է: Ու երբ որ սերդ մի փոքր գցում ես ուրիշի վրա, ավելի ես քաղցրանում, ցանկալի դառնում:
Հիմա մենք է~ն ղդար ենք քաղցրացել, էն ղդար ցանկալի ենք դարձել արեւմուտքի համար, էլ դու' սուս:
Բա~, ախպեր:
