Աշխարհում ամենավատ բանն այն է,որ ուզում ես քարանա սիրտդ...այո, գերադասում եմ արցունքներս անվերջ հոսեն , բայց քարանա սիրտս , որ չզգամ ոչինչ ՝ ոչ լավ , ոչ վատ ... ուժ , որը չունեմ ... ուժ եմ քեզնից խնդրում Տեր....տուր ինձ ուժ , որ մոռանամ նրան ու ամեն ինչ .... որ չզգամ այն , ինչ ամեն վայրկյան եմ զգում ... իսկ սերը .... սերը դարձել է պատիժ իմ սրտի ու հոգու համար ... ես գերին եմ նրա սիրո ... միթե հնարավոր չէ սիրել ու երջանիկ լինել ... ուղղակի սիրել ... սիրելով ամենից շատ տառապել եմ ... ինձ հետ միասին տխրեցրել մտերիմներիս , ովքեր ինձ այնքան են սիրում ... կներեք ինձ , որ իմ սիրով ձեզ ցավ եմ պատճառել .... հավատացեք ես ազնոր եմ սիրուս դեմ պայքարել , անզոր եմ նրան չսիրել ... գիտեմ , որ ներում եք ինձ , բայց չեմ ափսոսա ևս մեկ անգամ ասել ՝ ԿՆԵՐԵՔ ... (((
սիրել , տանջվել , լացել ... ու ոչ մի ուրախություն ... պատրաստ եմ ինքս ինձ խաբել , որ սերս կանցնի , պատրաստ եմ .... միայն թե չցավեցնեմ ոչ մեկին ...

պետք է մոռանամ ... անսիրտ լինել եմ ուզում ...
փակում եմ սիրտս այօրվանից ՝ դառնում անհոգի ... էլ ոչ մի նվիրվել ու սիրել ... անզորությանս գիտակցումն է ստիպում լինել այսպիսին ...
երանի թե վաղը աչքերս բացեմ ու զգամ , որ արդեն սրտումս չկա ոչինչ ... որ դատարկ տարածություն է ուղղակի այդ սիրտ կոչվող տեղում ... երանի ...