Քաղաքագետ Աղասի Ենոքյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.
«Բռնության խոսքը քրեականցնելու մասին օրենքը մտնում է ուժի մեջ, և երևի դա ամենահզոր զենքը կլինի Նիկոլի դեմ պայքարելու համար։ Նիկոլի մասին ամեն լուրջ գրառում, վերլուծություն, ելույթ, ի վերջո, հանգցնում են ատելության խոսքի, բռնության կոչի կամ հայհոյանքի, և թվում է, թե համաձայն նոր օրենքի Նիկոլի մասին չի կարելի լուրջ խոսել։
Չի կարելի, և հենց այստեղ է նրանից ձերբազատվելու հնարավորությունը։ Ի վերջո, դուք եք Նիկոլին վարչապետ սարքել՝ նրան լուրջ ընկալելով։ Հոգու խորքում ինքն էլ իրեն լուրջ չի ընկալում, բայց ստիպված է արդարացնել ձեր հույսերը։ Ընդ որում, կարևոր չի՝ դուք նրա երկրպագուն եք, թե ընդդիմախոսը, միևնույն է լուրջ վերաբերմունքով, լուրջ խոսքով դուք ուժեղացնում եք Նիկոլին։
Դուք ասացիք՝ նա քաղաքական գործիչ է։ Հիմա Նիկոլը ստիպված քաղաքական գործունեություն է ծավալում, ինտրիգներ հյուսում, Ազգային Ժողով ձևավորում, կուսակցություն ղեկավարում, էդմոն-Սասուն կռվացնում, Լուսավորին ընդդիմություն սարքում, որովհետև դուք նրան լուրջ եք ընդունել։
Դուք ասացիք՝ նա ազգի առաջնորդ է։ Հիմա Նիկոլը ստիպված ղեկավարում է ազգը, կառավարության նիստերին է մասնակցում, իր տղաներին ու աղջիկներին պաշտոններ ու պարգևավճարներ տալիս, ինչ-որ տնտեսական տվյալներ կարդում, Վրաստանի հետ համեմատվում, որովհետև դուք նրան լուրջ եք ընդունել։
Դուք ասացիք՝ նա դիվանագետ է։ Հիմա Նիկոլը ստիպված ղարաբաղյան բանակցությունների է մասնակցում, ինչ-որ նոր կետից արտաքին քաղաքականություն է ստեղծում, Պուտինի ու Մակրոնի հետ հանդիպում, ինչ-որ տարածքներ է տալիս, որովհետև դուք նրան լուրջ եք ընդունել։
Պետք չի Նիկոլին մեղադրել մաքսանենգության կամ կոռուպցիայի մեջ։ Դուք նրան համարել եք լուրջ գործիչ, նա ստիպված է արդարացնել ձեր հույսերն ու առնվազն մեծ տղա երևալ, որովհետև մեծ տղաները փող են աշխատում։ Ու հիշեք՝ դուք եք նրան սադրել ռեկետի, ծխախոտի, ադամանդների ու էլի շատ գործերով, որովհետև նրան լուրջ եք ընդունել։ Եվ որպես մեծ տղա նա պարտավոր է 2 միլիոնանոց վերանորոգում անել, կես միլիոնանոց մեքենա քշել ու 12 մեքենայով կորտեժ ման տալ հետը։
Ինձ ամենաշատը անհանգստացնում էր Նիկոլի՝ որպես նախկին լրագրողի, դաժան վերաբերմունքը մամուլի նկատմամբ։ Բայց հիշեցի, որ Նապոլեոնը ծնվել էր դեռևս իտալական Կորսիկայում, իտալական ընտանիքում, բայց փոքրիկ կապրալի առաջին արշավանքը Իտալիայի դեմ էր՝ իր իտալականությունը հերքելու համար։ Այսինքն՝ հարձակվելով մամուլի վրա, Նիկոլն ուզում էր ապացուցել, որ ինքը լուրջ գործիչ է, էլ ժուռնալիստ չի, և մամուլին՝ «էն ծախվածներին ու մանիպուլյատորներին» էլ պետք է իր տեղը ցույց տալ, քանի որ ինքը այլևս ծախված ու մանիպուլյատոր չէ, այլ կարևոր գործ է անում։
Դուք կասեք՝ բա Նիկոլը մարդկանց է նստացնում, կորոնավիրուս է տարածում, մարդկանց կյանքերի հետ է խաղում, ինչպե՞ս լուրջ չընդունենք։ Իսկ ինչպե՞ս են նման տղաները ինքնահաստատվում, մեծանում՝ հենց իրենց համար կյանքեր տնօրինելու իրավունք հռչակելով։
Հիմա նոր օրենքը պահանջում է, որ նրան լուրջ չվերաբերվենք։ Օգտագործեք ձեր զինանոցը՝ հումորը, հեգնանքը, սատիրան, սարկազմը, անգամ՝ ցինիզմը, բայց լուրջ մի վերաբերվեք։ Մի հայհոյեք, բռնության խոսք մի ասեք։ Լուրջ վերաբերմունքով եք դուք փչում փուչիկը, իսկ Նիկոլը հենց հասկանա, որ իրեն լուրջ չեն ընդունում, իրենից ակնկալիք չկա, էլ լուրջ տղա չի խաղա, անմիջապես իր վրայից կթոթափի պետականության լուծը և մեզ հանգիստ կթողնի։
Օգնենք Նիկոլին»։
