Ոգեշնչվեցի Փաշինյանի բանաստեղծությունից և որոշեցի մի բանաստեղծություն էլ ես գրեմ և նվիրեմ այն քաղաքացու օրվան:
Համբուրում եմ ձեր ձեռքերը,
որ լայքում են իմ լայվերը,
սրտիկում են ստատուսները,
ցանկանում են իմ մասերը:
Եւ ուզում եմ վստահ լինել,
որ կարող եք հպարտ լինել,
որ կարող եք Սերժին մերժել,
որ կարող եք ոչխար պահել:
Համբուրում եմ ձեր աչքերը,
որը մամայի աչքերն են,
Համբուրում եմ ձեր քիթիկը,
Գևորգ Եղիազարյանի քիթիկը:
Եւ ուզում եմ վստահ լինեք՝
եթե անգամ ձեր այդ սերը չքանա,
եթե անգամ ատելություն դառնա
այդ քիթիկը ընդմիշտ կմնա:
Համբուրում եմ ձեր մատները,
որ քրֆում են Ադեկվադը
ցանկանում են նրա վատը:
Եւ ուզում եմ վստահ լինեք՝
որ բանանը էժանանում է,
տնտեսությունը աճում է, գազը
պարսկականանում է, իսկ Արցախը բանակցում է:
Համբուրում եմ ձեր ուղեղը,
որ այդպես հեշտ լվացվում է:
Եւ ուզում եմ վստահ լինել,
Որ զգում եք ջերմությունն
իմ շուրթերի:
