***
Նեղացե՞լ ես Սևակ,նեղացե՞լ ես ,որ պատասխաններդ հարցեր են դարցել,նեղացե՞լ ես, որ կաս ամենուր, բայց ոչ իսկզբանէ. Մ՛ի նեղացիր Սևակ ,պատասախնեցիր ամեն մի հարց ,բայց մի պասխանդ, մի հարց տվեց ինձ ' ինչո՞ւ հենց այստեղ ,ինչո՞ւ հենց այս պահին ,երբ պատասխանեցի քո իսկ բառերով 'կյանքում հենց այնպես ոչինչ չի լինում ,հանկարծ հարց ծագեց ,գուց՞ե է լինում բայց, պատահական ,գուց՞ե ի վերուստ տրված սցեննարը մեզ նախորոք չի տրվում երբեք ,բայց նաև տրվում է պատահական ,դեռ աչք չբացած արդեն դերեր ենք ստանում ,միթ՞ե հենց այնպես չէ.
Տեսնում ես Սևակ, ամեն մի պատասխան նույնպես հարց ունի , մ՛ի նեղացիր Սևակ որ քո պատասխանները հարցեր են տալիս ,քո պատասխանները քեզ են փնտրում ,գտնում ամենուր ,ամեն տեղ,բայց էլի հարցեր են տալիս 'ինչո՞ւ Սևակ, ինչո՞ւ հենց այստեղ ,ու ոչ այն տեղ ,ինչո՞ւ հենց հիմա ,ոչ թե հետո , լսում ես Սևակ, ես էլ քեզանից եմ նեղացել ,քո պատասխաններից , նեղվել եմ անվերջ,միթ՞ե ես հարց, իսկ դու պատսխան ,միթ՞ե Սևակ մի՞թե ես հարցնեմ իսկ դու պատասխանը ,ինչո՞ւ հենց այստեղ ու պատահական ,ինչո՞ւ հետո չէ այլ հենց հիմա ...............Ինչ՞ու չլինելը իր պատճառն ունի ,իսկ լինելը չունի պատասախան ,մ՛ի նեղացիր Սևակ ,հարց կա պատասխան է պահանջում անվերջ ,պատասախնել կա դեռ հարց էր տալիս ինքն իրեն,իր պատասխանը գտնելու համար :
Վանիկ Հովակիմյան