Զարմանալի է, բոլորը բողոքում են իրենց կյանքից, նյութական ծանր ու դժվար իրավիճակից, սակայն «բիրիքնոցներում», խանութներում, սուպերմարկետներում, մոլերում, տոնավաճառներում, նույնիսկ այդ մոլերի ֆուդկորտերում, մայրաքաղաքի փաբերում, սրճարաններում, փողոցներում, նույնիսկ սոցցանցերի լրահոսներում զբոսաշրջության լուսանկարների, ավտոմեքենաների, հետիոտնի խցանումներ ու հերթեր են:
Այսքան դժգոհներ, փնթփնթացողներ ու բողոքավորներ և այսքան մեքենանե՞ր…
Երևանը հավանաբար աշխարհի միակ քաղաքն է, որտեղ մուրացիկը մաքուր ու կոկիկ հագնված, կուշտ դեմքով կարող է մոտենալ ու անամոթաբար աչքերիդ մեջ նայելով փող ու օգնություն պահանջել…Այո՛, չխնդրել, այլ պահանջել…
Ու դու փորձիր նրան հացի փողի փոխարեն հաց գնել…Նա այդ հացը կտա գլխիդ ու զարմացած կնայի քեզ…Ախպեր դու հայ չե՞ս…
