Նարեկ Վանեսյանը ժողով է հրավիրել, կանչել է տվել ամբողջ անձնակազմին, այդ թվում նա նրանց, որոնք սմենի չեն և իր մի քանի համախոհներով փորձում է մանիպուլյացիա անել կոլեկտիվի հետ, իբր հոգեբուժական կենտրոնի աշխատակիցները պահանջում են, որ ինքը շարունակի մնալ տնօրեն և կազմակերպվում է ստորագրահավաք։

Ով համաձայն չի, ճանաչվում է հակահեղափոխական։ Մարդիկ իրենց դառը փորձից ելնելով, վախենալով աշխատանքից ազատվել, ստիպված տեղի են տալիս նրա համախոհների ճնշումներին։