Ես կողմ եմ, որ մենք պետք է զարկ տանք տեղկան արտադրությանը, հատկապես փոքր և միջին արտադրությանը, բայց այ մեր տեղական արտադրողներն էլ պետք է հասկանան, որ ամեն անգամ չէ, որ հաճախորդը լսում է սրտին ու հայրենսիրական դրդումներով է գնում ապրանք, այլ հաճախ նայում է գրպանի պարունակությանը:

Եթե չոլից հավաքած ուրցը, որի արտադրության վրա ծախսվել 0 դրամ, վաճառվում է 100 գրամը երկու անգամ թանկ, քան միջին գնի կանաչ թեյը, ապա , հավատացած եղեք, ես երբեք չեմ գնա ու գնեմ գեղեցիկ փաթեթավորված , սրտիս լարերին կպնող լոգոտիպով ուրց:

Հարգելի արտադրողներ, լավ կլինի որ գնային քաղաքականության վրա ուշադրություն դարձնեք, որպեսզի դառնաք հայակական շուկայի եթե ոչ առաջատարը, ապա գոնեց դրանից մեկը...