Կաթիլները անձրևի ընկնում են գետնին ինչպես արցունքները
Եվ առավոտյան դուք կտեսնեք հեռավոր ճանապարհը
Եվ մոր աչքերը, իսկ մոր աչքերը
Սիրով կնայեն նրբորեն ու խիստ, ուղեկցելով իրենց փայլը:
Կյանքում լինում է ամեն ինչ, և ուրախությունից փոթորիկ
Չի ներում մեզ անգամ ճակատագիրը
Եվ մոր աչքերը, իսկ մոր աչքերը
Մեզ հետևում են մինչ անհանգստանալը:
Մենք փնտրելով երազները, փոխում ենք մեր հասցեները
Հազվադեպ են ներում մեր տան նամակները
Եվ մոր աչքերը, իսկ մոր աչքերը
Վերադարարձնում են սովորաբար մեր մանկությունը
Անդադար աճում է քամու կոպիտ ձայնը
Եվ բոլորին մեծացնում է ժամանակը
Եվ մոր աչքերը, իսկ մոր աչքերը
Դարձնում են պայծառ և լուսավոր տարիները:
Հեղինակային ©
