1․ Հանրաքվեն տեղի կունենա, ժողովրդական լեզվով ասած՝ «բանը բանից անցել է»․ քրդերի կողմից շատ բանա դրված կշեռքի նժարին․․․Բարզանիի հեղինակություն, քրդական երազանք և այլն․․․․
2․ Ինչ արդյունք էլ որ գրանցվի, այն չի ընդունվելու թե տարածաշրջանի պետությունների մեծամասնության կողմից, թե դրսում․․․էլի ժող․ լեզվով ասած՝ «լեգիտիմության խնդիր կա»՝ սկսած էն հանգամանքից, որ Բարզանին, երբ հայտարարում էր հանրաքվեի մասին 2015 թ․ կեսերին, իր նախագահի լիազորություններն արդեն դադարել էին, ու անենակարևորը՝ Իրաքի սահմանադրության Առաջին հոդվածնա խախտվումմ որտեղ նշված է՝ Իրաքի տարածքն անբաժանելի է․․
3․ նկատվելու է հակասությունների խորացում Քուրդիստանի ռեգիոնալ կառավարության մի կողմից ու տարածաշրջանային ու արտատարածաշրջանային ուժերի միջև մյուս կողմից․․․դրան գումարած ակտիվանալու է ԻՊ-ը․․․
Հ․Գ․ ․․մի բան կա, որ հուսադրողա․․․հիմնական հակամարտող կողմերի Բաղդադի ու Էրբիլի համար՝ թեկուզ և ոչ լեգիտիմ բայց համոզված են՝ Այո ստացած հանրաքվեն էլ ավելի լայն է բացելու բանակցությունների դուռը․․․․Իրաքն ու Իրաքյան Քուրդիստանը կենտրոնանալու են խնդրի հանգուցալուծման վրա՝ փորձելով ուղիներ փնտրել խնդրի կարգավորման համար․․․

Սարգիս Գրիգորյան