Երեկ շատ լսեցի .«Կէցցե այն Հայաստանը, որ վաղն է գալու» արտահայտությունը։ Արդեն 25 տարի է մենք սպասում ենք վաղվա Հայաստանին, բայց չգիտես ինչու չենք մտահոգվում այսօրվա Հայաստանով ու հաշվի չենք առնում երեկվա Հայաստանի սխալները։
Մենք սպասում ենք վաղվա Հայաստանին, բայց այսօր չգիտենք, թե ինչպիս Հայաստան ենք ուզում տեսնել վաղը. Մեծ Հայք փափագելն ու Մասիսի լանջերին վազվզելը, Էրգրի կարոտից հագենալը դրանք գրքային հիմք են, հասնինինք Սասուն,մտնինք Վան Մուշ, Ալաշկերտ, Արդահան դրանք՝ երգի, Բաքվում թեյ խմելը՝ պաթոսի։
Իրական աշխալն այլ է ու Իրականում վաղվա Հայաստանը պետք է ոչ թե գունավոր ակնոցներով , այլ գլոբալիզացիայի համատեքստում իր տեղն ունեցող Հայաստան տեսնել։
Էդգար Խաչատրյան
