Որեւէ լեզվի իմացության խորացումը, տարածումը, ճանաչելի դարձնելը ի՞նչ կապ ունի այդ լեզուն պետական երկրորդ լեզու դարձնելու հետ...Թող խորանա, տարածվի, ճանաչելի լինի, բայց...
Որեւէ երկրում պետական երկու լեզու հաստատելը ընդունելի ու արդարացված է միայն այն պարագայում, եթե տվալ երկրներում երկու լեզուների կրող հանրություն եւ դրանցով խոսացող՝ գրեթե հավասար քանակի քաղաքացիներ կան. Հայաստանում ռուսների ու բացառապես ռուսախոսների նման թիվ չկա, եւ ռուսերենը երկրորդ պետական լեզու դարձնելը աբսուրդություն է...
Համլետ Կիրակոսյան
