Ռուս-թուրքական մերձեցումը գալիս է կոտրելու թուրքական պետության այն պատրանքը, որի համաձայն Թուրքիան իբրև թե տարածաշրջանում ինքնուրույն քաղաքականություն է վարում։ Այս պատրանքով թուրքական պետությունը սկսեց ապրել հատկապես Էրդողանի իշխանության գալուց հետո, և հենց այս՝ աշխարհաքաղաքական սուբյեկտ լինելու խաբկանքն էր, որ բարդացրեց Թուրքիայի փոխհարաբերությունները, ինչպես Արևմտյան պետությունների և Ռուսաստանի հետ, այնպես էլ տարածաշրջանի մյուս երկրների հետ։ Արդյունքում Թուրքիան ոչ միայն չկարողացավ իրականացնել իր տարածաշրջանային մտադրությունները, այլ նաև կորցրեց իրբ բոլոր քաղաքական գործընկներին անխտիր։

Իսկ երկրում ահագնացող ահաբեկչական ալիքի և թեժացած Քրդական հարցի պայմաններոըմ Թուրքիան չէր կարող առանց գործընկեր մնալու ճոխություն թույլ տալ իրեն։
Ռուսաստանի հետ մերձեցումը ոչ այլ ինչ էր Թուրքիայի համար քան քաղաքական մեկուսացումից փրկվելու վերջին հնարավորություն։

Կարեն Համբարձումյան