ճանկար, որը շատ քիչ մարդ է տեսել (թեկուզ լուսանկարով)։ Արտաշատյան այս գյուտը (հասարակական բաղնիքի հատակ) դեռ տեղ չի գտել հայ արվեստի գրքերում։ Ես էլ դրա մասին հիմա մանրամասներ չեմ գրելու, բայց ուզում եմ ասել, որ մենք ա՛յս ժողովուրդն ենք, որ մեր նախնիք 2000 տարի առաջ խճանկարով հատակ ունեցող բաղնիքում են լողացել...

Բայց այսօր ինչ-որ խաշնարած ոջլոտներ եկել ու մեր սուրբ հողի նկատմամբ հավակնություններ են ներկայացնում։ Թող իմանան, որ քաջակորով Արմենների հետնորդն ենք, կռիվ-պատերազմից չվախեցող ու ի բնե հաղթական ոգու կրող։ Սակայն ընդվզումս միայն նրանց նկատմամբ չէ, այն նաև մեր։ Արդյո՞ք այսօր կարողանում ենք մեր երկրի կյանքը անտիկ քաղաքակրթության ժառանգի իմաստությամբ առաջ տանել, թե՞ ընչաքաղցության գերին ենք դարձել։

Կարեն Մաթևոսյան