Նրանց համար, ովքեր դեռ ապրում են տնակներում և մինչև հիմա երազում խոստացված բնակարանի մասին:
Նրանց համար, ովքեր սարսափով են լսում զրոյից ցածր ջերմաստիճանի մասին լուրը, որովհետև տունը տաքացնելու հնարավորություն չունեն:
Նրանց համար, ովքեր մինչ հիմա սոված քնող երեխաներին լուսավոր ապագայի մասին խոսքերով են կերակրում:
Եվ նրանց համար, ովքեր բանակում ծառայող զավակ ունեն և դրա հետ մեկտեղ ո՛չ քուն ունեն, ո՛չ հանգիստ, և կես մարդ են դառնում, մինչև զինվորը վերադառնում է:
Եվ նրանք բոլորն արդեն ոչ թե պայքարում են ապրելու համար, այլ ուզում են պայքարելու իմաստը գտնեն:
Մովսես Դեմիրճյան
